Սովորողների անհատական բլոգների գործածում
Շաբաթվա ընթերցարան. Դոնալդ Բիսեթ. Փիլիսոփա Բլոճը և մյուսները
Դոնալդ Բիսեթ. Դ․ Բիսեթ Աշխարհը շուռ է եկել
Դոնալդ Բիսեթ. Ոստիկան Արթուրն ու նրա Հարրի անունով նժույգը
Բառարան՝ https://bararanonline.com/
Մաթեմատիկա․ Մաթեմատիկա․ 3-րդ դասարան․ Գումարման հատկություններ
-
լեկտրոնային փոստի գործածում
-
Աչքերի վարժանք, Ֆիզկուլտ ընդմիջում
-
Շախմատ. Առնոլդ Միքայելյանի բլոգային էջն է:
-
Օտար լեզուներ.Անգլերեն՝ Միլենա Մանուչարյան, Ռուսերեն՝ Մարիամ Քալանթարյան
-
Երգ-պար՝ Մարիամ Մնացականյան
-
Լոգոպեդ`Մարիաննա Գևորգյան
Հոգեբան`Արաքս Հովհաննիսյան
- Ունկնդրում․ Rachmaninoff plays Elegie Op. 3 No. 1, Alfred Schnittke — Declaration of Love.wmv
Քեռի Ֆրեդն ապրում էր «Արևմտյան քամի» փողոցում, համար ութ տանը: Նրա սենյակում իր նկարն էր կախված, աջ կողմում՝ դարակին, ծաղկաման էր դրված, մեջը՝ վարդ: Ձախ կողմում Թիկ-թակ ժամացույցն էր:
Կար չկար մի սև ոչխար։ Հոտում մյուս բոլոր ոչխարները սպիտակ էին։ Նրանք ատում էին սև ոչխարին և նրա հետ շատ վատ էին վարվում։ Հենց որ տեսնում էին նրան, սկսում էին փնթփնթալ. «Հեռացի՛ր, դու այլանդակ ես, դու բնության սխալն ես»։ Նրանք երջանիկ էին միայն այն ժամանակ, երբ տեսնում էին, թե ինչպես է սև ոչխարը լաց լինում։
Ալիս անունով մի ագռավ էր ապրում։ Ավելի ծույլ ագռավ աշխարհը դեռ չէր տեսել։ Երբեմն նա նույնիսկ թռչելիս էլ էր քնում և շատ զարմանալի ու տարօրինակ երազներ էր տեսնում։
Ժուկով-ժամանակով մի տղա է լինում։ Այդ տղան շատ լավ էր ճանաչում մաթեմատիկային։ Մի օր նա որոշեց, որ իր ուժերը և կարողություն պետք է իմանային բոլոր իր ընկերները թե չէ, որ իրեն կանչեին մրցույթի նա մենակ չէր կարողանա հաղթել դրա համար ամեն օր և ամեն երեկո նա սովորեցնում էր մաթեմատիկա։ Մի օր տղան «մտածում էր»
Այսօր ես արթնացա և բացեցի իմ աչքերը։ Ես գտնվում էի իմ ննջարանում, հետո ես ելա իմ մահճակալից ես տեսա դեղին գույն, նաև տեսա սպիտակ գույն։ Ես գնացի լվացվելու և այդ ժամանակ ես տեսա կապույտ գույն և մոխրագույն։ Երբ ես լվացվեցի պատրաստվեցի, որպեսզի գնայի դպրոց, այդ ժամանակ ես տեսա վարդագույն, տեսա կարմիր գույնը, մուգ կապույտ գույնը: Ես նստեցի ավտոբուսը և տեսա կապույտ գույնը և կանաչ գույնը և կարմիր գույնը։ Դրանից հետո ես հասա դպրոց և այդ ժամանակ ես նկատեցի նարնջագույնը տեսա մանուշակագույնը։ Մենք իջանք ընդհանուր պարապունքի, բայց ոչ թե արեցինք ներսում, այլ բակում: Այդ ժամանակ ես տեսա բնության բոլոր գույները։ Հետո մենք բարձացանք վերև և սկսեցինք աշխատել բլոգների վրա։
Կար-չկար մի օր կար։ Այդ օրը մարդիկ ասում էին գլխամոր, որովհետև այդ օրը մարդիկ պետք է փոխեն գլուխները։ Այդ օրի մասին ոչ ոք չգիտեր։ Վերջապես եկավ այդ օրը և մարդկանցից ոչ ոք դուրս չէր գալիս, չէր բարևում, չէր ասում եկեք փոխենք մեր գլուխները ։ Դրսում ոչ ոք չկար բոլորը իրենց տանը զբաղվում էին։ Ոչ ոք դուրս չէր գալիս, որպեսզի զբոսնեն։ Տղաները վերանոգում էին պետքարանը։ Կան նաև հայրիկներ, որոնք հիմա իրենց երեխաների հետ էին խաղում։ Իսկ մայրիկները և աղջիկները տանը գործ էին անում: Մայրիկները երեխաների համար ուտելիքներ էին գնում, ճաշ էին պատրաստում, բայց ոչ ոք դուրս չէր գալիս: Անցավ շատ ժամանակ մի տղա գնաց դուրս նա տեսավ, որ խանութում ոչ ոք չկար, բայց այնտեղ կախված էր պատրաստված գլուխներ, որ մարդիկ իմանային, որ գլուխների փոխելու օր է: Այդ մարդով էլ բոլորը իմացան, որ այսօր սովորական օր չի:
Մարի Մուղդուսյանի ուսումնական բլոգը 