Ժուկով-ժամանակով մի տղա է լինում։ Այդ տղան շատ լավ էր ճանաչում մաթեմատիկային։ Մի օր նա որոշեց, որ իր ուժերը և կարողություն պետք է իմանային բոլոր իր ընկերները թե չէ, որ իրեն կանչեին մրցույթի նա մենակ չէր կարողանա հաղթել դրա համար ամեն օր և ամեն երեկո նա սովորեցնում էր մաթեմատիկա։ Մի օր տղան «մտածում էր»
-Ի՞նչ կլինի, եթե նա իրենց սովորեցնի մաթեմատիկերեն խոսել։
Մտածեց տղան և գնաց իրենց մոտ։ Բարևը այսպես էր չորս անգամ ութ, իսկ ոնց եսը ՝ երեսուներկու բաժանած ութի։ ԵՎ այսպես շարունակ հորինում էր և ասում ու իր ընկերները և ընկերուհիները գրում էին և պարապում էին։ Եկավ մի օր, որը մրցույթի օրն էր, նրանք պատրաստվեցին և գնացին։ Նրանք հաղթեցին իրենց խոսելու ձևով և գրավեցին առաջին տեղը։
Մարի Մուղդուսյանի ուսումնական բլոգը 
Ինչի ընկեր Կարինեին ասա
LikeLike