Հայկական գրատեսակներ, հայկական գրերը ներկայացնող համակարգեր, որոնք միմյանցից տարբերվում են տառերի տեսքով, չափսով, կառուցվածքով, որոշ մասը` նաև կիրառությամբ։ Մաշտոցյան շրջանից մինչ 19-րդ դարի վերջը գոյություն է ունեցել հիմնական 4 հայկական գրատեսակ՝ երկաթագիր, բոլորագիր, նոտրագիր և շեղագիր՝ իրենց առանձին տարբերակներով։
Որպես լրացուցիչ խմբեր նշում են նաև միջակագիրը, կոնդակագիրը, փառագիրը կամ զարգագիրը, վարազագիրը, նշանագիրը, դրամագիրը, որոնք հիմնականում իրենցից ներկայացնում են ոչ թե գրտեսակ, այլ խմբավորում ըստ տառաձևերի կիրառման հարթակների։ Սրանց անվանումները հիմնականում տրվել են միջին դարերում։ Նոր շրջանում գրատեսակների խմբավորման արդյունքում ստեղծվել են նոր անվանումներ ևս։
Հիմնական հոդված՝ Երկաթագիր
Գրատեսակ է, որ ստեղծել է Մեսրոպ Մաշտոցը։ Նախկինում լայնորեն կիրառվել է վիմագրության մեջ. գրվել է երկաթե ձողով քարի վրա, ինչից էլ առաջացել է անվանումը։ Գերիշխող է եղել 5-13-րդ դարերում։ Ըստ կառուցվածքային ու գործառական առանձնահատկությունների` տարբերում են երկաթագրի հետևյալ տեսակները` գլխագիր երկաթագիր, միջին երկաթագիր, փոքր երկաթագիր։
Հիմնական հոդված՝ Գրչագիր
Հին հայկական գրատեսակ է։ Գրվել է երկու տողագծերի միջև, հավասար բարձրությամբ, ուղիղ և թեք տեսակներով։ Որպես հիմնական գրատեսակ գործել է մինչև 12-րդ դարը։ Ներկայումս գերազանցապես գործածվում է որպես վերնագրային գրատեսակ։
Հիմնական հոդված՝ Բոլորգիր
Բոլորգիրը (նաև` բոլորագիր, բոլորակ գիր)ձևավորվել է 10-11-րդ դարերում` ավելի լայն կիրառության մեջ մտնելով մի փոքր ուշ։ 16-րդ դարից եղել է հայ տպագրության գիրը։ Ունի երկու հիմնական տարատեսակ` կիլիկյան և արևելյան։ Վերջինս տարբերվում է կիլիկյան բոլորգրից տառերի խոշորությամբ ու որոշ տառերի գծագրական ձևավորմամբ։ Երկաթագրի համեմատությամբ տառերը զգալիորեն փոքր են, առկա է մեծատառի և փոքրատառի տարբերակում։ Առկա են կետադրական հիմնական նշանները։ «Բոլորգիր» անվանումը հավաստի մեկնություն չունի։
Հիմնական հոդված՝ Նոտրգիր
Ծագում է բոլորգրից։ Անվանումը ծագում է հուն․՝ notarios (լատին․՝ notarius) բառից, որ նշանակում է դպիրների, գրագիրների գիր։ Գործածության մեջ է մտել 13-րդ դարից, առավել լայն կիրառում է գտել 15-րդ դարից։ Նոտրգիրը մշակվել է արագագրության համար. հաշվի է առնվել տեղի խնայողությունը։ 19-րդ դարից սկսած` աստիճանաբար փոխարինվել է շղագրով։
Հիմնական հոդված՝ Շղագիր
Ծագում է բոլորգրից։ Ամենավաղ դրսևորումը վերաբերում է 10-11-րդ դարերին։ Լայնորեն կիրառվել է 19-րդ դարից։ Տառերն ունեն շեղ դիրք, ինչից էլ ծագել է անվանումը։ Տառերը գրվում են կապակցված, անկյունները կլորավուն են, կցվում են մազանման փոքր գծիկներով։ Ձեռագիր տեքստի շղագրությունը և տպագիրն այժմ տարբեր իրացումներ ունեն։ Տպագրության մեջ «շղագիր» անվանումով կոչում են որոշակի տպագիր տառատեսակը։